Kitap hakkında: 1897 / Vladimir Ivanovich Barsov, A.'ya gelişinin ilk gününde neden Semenov'lara çekildiğini gerçekten bilmiyordu. Henüz yoldan doğru düzgün dinlenmeye vakti olmamıştı, biraz sinirlenmişti, uzun süre yatakta yatacağını düşünüyordu ama nedense sabah erkenden fırladı. Barsov'un sabah işe giden babası dışında şehirde kimsesi yoktu. Saat on ikiye kadar yağmur yağdı, sonra hava açıldı ve ısındı. Vladimir İvanoviç hafif bir taraklı takım elbise, geniş siyah kurdeleli hasır bir şapka giydi, bir baston aldı ve Semenovların yanına gitti. Neden onlara gidiyordu, bilmiyordu. On yıldır kendilerinden biri gibi ziyaret ettiği, artık alıştığı tanıdıklarına ailedenmiş gibi görünmek istiyordu. Üstelik bu evde bir zamanlar çok tatlı anlar yaşamıştı. Bu dakikalardan eser kalmadı. Geçen yaz, Ksenia Mihaylovna'ya olan son aşkının iki veya üç günü dışında Semenov'ları neredeyse hiç ziyaret etmedi. Hobi, geldiği gibi hızla ortadan kayboldu ve öyle görünüyor ki sonsuza kadar. "Muhtemelen çok sıkıcı olacak" diye düşündü Barsov, "ama işte başlıyorum, şeytan!"